Lojik

Lojik-a, di grèk λογική / logikê, sa roun tèrm dérivé di λόγος / lógos — signifyan an menm tan « rézon », « langaj », é « rézonnman » — sa, annan roun pronmyèr apròch, étid-a dé règ fòrmèl ki divèt rèspèkté tout argimantasyon korèk. Tèrm-a té fika itilizé pou pronmyé fwè pa Xénocrate.

Alégori di lojik.

Gregor Reisch, « Lojik ka prézanté so tenm santral », 1503/08 (?).

Li sa dipi Antikité-a roun dé grann disiplin di filozofi-a, ké étik-a (filozofi moral) ké fizik-a (syans di lanatir-a). O Mwayen Laj, li pa ka figiré ésplisitman parmi sèt lar libéral-ya(trivium : granmèr, djalèktik é rétorik ; quadrivium : aritmétik, jéyométri, astronomi é lamizik).